login
X en zijn vrouw Y waren ieder voor 50% aandeelhouder van BV A. In 2004 nam de omzet van BV A flink af, werd verlies gemaakt, was het eigen vermogen negatief en kon een debiteur niet meer worden betaald. Er werden plannen gemaakt ter optimalisering van de bedrijfsvoering, wat ertoe leidde dat vier (van de zeven) werknemers werden ontslagen, de salarissen met 30% werden verminderd, geen pensioendotatie meer plaatsvond voor X en zijn vrouw en werd gesneden in de kosten. In oktober 2004 sloten de echtelieden een hypothecaire geldlening af om aan BV A een geldlening te verstrekken. In december 2004 leenden zij € 270.133 aan BV A waarvoor eenzelfde rentepercentage gold als de echtelieden aan de bank moesten betalen voor de hypothecaire geldleningen. De lening moest uiterlijk binnen twee jaren zijn afgelost. Er waren geen zekerheden gesteld. In mei 2006 werden de activa en passiva van BV A verkocht. In hun aangiften IB 2004 waardeerden X en zijn vrouw de schuldvordering op BV A af ten laste van het resultaat uit overige werkzaamheden. De inspecteur weigerde dit, waarop de echtelieden in beroep gingen. Rechtbank Haarlem besliste dat X en zijn vrouw uitsluitend in hun hoedanigheid van aandeelhouder BV A hadden bevoordeeld, omdat een onafhankelijke derde de geldsom niet aan BV A zou hebben verstrekt. Volgens de Rechtbank was niet duidelijk geworden of ten tijde van het verstrekken van de lening rooskleurige verwachtingen bestonden ten aanzien van het bedrijfsresultaat van BV A en het tenietgaan van die verwachtingen. Verder bleek volgens de Rechtbank uit de omvang van het aan BV A verstrekte bedrag en de voorwaarden waaronder dit bedrag was verstrekt dat X, mevrouw Y en BV A zich bewust waren geweest van de bevoordeling van BV A. De Rechtbank concludeerde dat sprake was geweest van inbreng van (informeel) kapitaal, zodat de door X en mevrouw Y verstrekte bedragen niet ten laste van hun belastbaar inkomen kon worden afgewaardeerd.
